به گزارش روابط عمومی سازمان بسیج اساتید استان زنجان؛

قطعه شعری به مناسبت شهادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع) از محمدرضا هادی نیا

رسیده دسته گلی، رشک هر گلِ چمن است  
رُز و محمدی و یاسمین و نسترن است

گلی که بوی دل انگیز او جهان پیماست
چو رودخانه ای از مُشک نافه ی ختن است

شبیه کیست؟ شبیه تمام خوبیها   
چه قامتی، چه قدی، بی رقیب نارون است

به زیر سایه ی این سرو گلشن طوبا   
کلیم و عیسی و نوح و خلیل بت شکن است

چقدر لیلی و شیرینترین شیرین ها  
جهان برای جمالش چو قیس و کوه کن است

زکی، تقی و نقی، مجتبی و برّ و ولی   
هزار یوسف مصرِ دریده پیرهن است

فروغ دیده مولا و حضرت زهرا  
همان که سینه ی عالم برای او وطن است

چه باوقار و چه صاحب جمال انسانی است
 طلایه دار جوانان جنّت عدن است

عجیب روز قشنگی برای اهل عشق  
و لحظه لحظه زشتی برای اهرمن است

پیام صلح ومودّت گرفته در دستش  
چراغ مهر و بصیرت برای مرد و زن است

بهم رسید، دو دریای عشق، شد حاصل  
عجیب گوهر نابی که نام او حسن است

شمول آیه ی تطهیر و آیه ی انسان
کسی که خود یکی از پنج عضو پنج تن است

به خُلق و خوی نکو در میان عرش و فرش
 شهیر و ورد زبانهاست، نقل انجمن است

کریمتر مگر از او جهان به خود دیده  
نه آمده به جهان، نه به فکر آمدن است

زبان به حُسن حَسن کَم می آورد، هر جا   
    و لو زبان هزاران سرآمدِ سخن است

اگر به سینه ی خود" هادیا" دلی داری
بیا به عرصه که اکنون  زمان باختن است

انتهای پیام/